MIĘKKIE SERCE W TWARDEJ SKORUPIE, CZYLI URODA KARCZOCHA

Czasem inspiracja przychodzi nie wiadomo skąd. Na przykład ze sklepowej półki. Wczoraj przemówiły do mnie stamtąd grillowane karczochy. Są piękne i pyszne. Jakoś ostatnio szczególnie jestem wrażliwa na urodę owoców i warzyw. Pewnie to skutek uboczny wiosny :-).
Zastanawialiście się kiedyś, że powody wielkich sporów, wojen i wielkich wypraw w naszych czasach wylądowały na jednaj półce w supermarkecie? Dla mnie to jest chyba kwintesencją globalnej wioski.



Co dzisiaj na obiad? (lunch, kolację - w zależności od tego co gotujecie i jadacie). Czasami to pytanie dotyczy każdego, nawet jeśli zwykle nie ma się problemu z odpowiedzią na nie - przyplącze się
jak do mnie dzisiaj. Nadal nie wiem. Najczęściej odpowiedzią na ten dylemat jest dla mnie makaron albo risotto. Z tym risottem to zresztą dziwna sprawa. Wymyśliłam go jako nastolatka. Przysięgam, naprawdę, łącznie z nazwą i techniką gotowania. A po kilku latach usłyszałam o włoskim popularnym daniu, które wypisz - wymaluj było moim risottem :-). Do dzisiaj mnie to zdumiewa.

Dzisiaj nie będzie inaczej. Jeszcze nie do końca wiem co, ale będzie z karczochami. Zaczynam dopiero
z nimi przygodę. Mam wielką ochotę zająć się nimi tak "od początku", od surowego kwiatu, listków obieranych aż do serca, podanego np. z sosem holenderskim nabieranym na te płatki... Ale to kiedyś, dzisiaj będzie na skróty. Ze słoika. Ostatnio pożarłam zawartość w całości wyjmowaną wprost z niego, dzisiaj wykorzystam do obiadu. Ale wcześniej oczywiście spróbuję, czy są równie pyszne jak ostatnio, czy tak samo pięknie pachną, czy delikatnie grillowane płatki równie zmysłowo jak ostatnio rozkładają się na języku, zastanowię się z czym najpełniej będą współgrać...
Na dzisiaj koniec, idę otworzyć magiczny słoiczek :-). Samych dobroci i piękna Wam dzisiaj życzę.